ئەز ئیرانم، ئیران ئەزم کوردم و سەردار ئێوەزم (من ایرانم و ایران منم من کورد و فرزند سردار ئێوەزم)! من کوردم. رابطه‌ی من و میهنم، مثل رابطه‌ی کوه و سروکوهی است. کوهستان، درختان بسیار دارد. ایران، اقوام دلاور بسیار دارد و شکوهش را مدیون همه‌ی اقوام عزیز این جغرافیاست. و صدالبته، سربلندی‌ کوه، مدیون «مَرخ»هاست. ایران، با آواز و پرواز کوردهایش، باشکوه است. پیوستگی کورد و ایران، رازی است که آن را، فقط سروکوهی «مَرخ » می‌داند... مسعود مفیدی عزیزم ممنون از تو برای تنظیم اثر سووره گل حامد پیر